لاغری با تردمیل با خواندن ۵ نکته هوشمندانه
اگر در تلاش برای کاهش وزن هستید ولی هر بار که روی تردمیل میروید نمیتوانید هیچ تغییری در سرعت و شیبتان بهوجود بیاورید، حتما تا الان به این نتیجه رسیدهاید که تردمیل نه تنها خستهکننده است، بلکه هیچ تأثیری در کالری سوزی هم ندارد. اما ناامید نشوید. با کمک این ۵ نکته، میتوانید تجربهی لاغری با تردمیل را از یک پیادهروی خستهکننده و طاقتفرسا، به یک جلسهی چربی سوزی فوقالعاده مؤثر تبدیل کنید. پس با ما همراه باشید.
۱. برنامهی ترکیبی داشته باشید
نقش ورزش کردن در کاهش وزن کاملا بدیهی است. جانت همیلتون (Janet Hamilton)، فیزیولوژیست ورزشی در مؤسسهی Running Strong در آتلانتا، میگوید برای کاهش وزن، باید کالری بیشتری بسوزانید و برای این کار میتوانید شدت یا مدت زمان ورزش را افزایش بدهید. اما مشکل این است که اگر با ورزش کردن، بیشازحد به ماکزیمم ضربان قلبتان نزدیک شوید، خیلی زود از پا میافتید. از طرف دیگر اگر قرار باشد آهسته و پیوسته بروید هم باید مدت زمان زیادی صرف کنید تا نتیجه بگیرید. همیلتون میگوید راههای زیادی برای پیروی از یک برنامهی ترکیبی پیادهروی وجود دارد. بعضی روزها، همان ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پیادهروی همیشگیتان روی تردمیل را کمی سریعتر انجام بدهید و در روزهای دیگر، طولانیتر و کندتر پیش بروید، مثلا حدود یک ساعت یا بیشتر پیادهروی کنید.
۲. سرعت مناسب خودتان را پیدا کنید
فواصل زمانی یکی از سادهترین راهها برای کاهش زمان تمرینها و البته وزن شماست. در واقع، محققان طی مطالعهای که در زمینه علوم و پزشکی در تمرین و ورزش انجام دادند دریافتند خانمهایی که به مدت دو دقیقه با سرعت و شدت بالا میدوند (و سپس به مدت سه دقیقه سرعتشان را پایین میآورند)، روز بعد از تمرین، نسبت به کسانی که روال آرام و پیوستهای را دنبال میکنند کالری بیشتری میسوزانند. و نکتهی جالبتر اینکه در هفتهی بعد از تمرین چهار درصد بیشتر چربی میسوزانند. در حالی که گروهی که سرعت و شدت تمریناتشان ثابت بود، چربیسوزی نداشتند. به گفتهی همیلتون، برای شروع، نسبت فواصل زمانی را ۱ به ۲ یا ۱ به ۱ بگذارید. یعنی سرعتتان را تا ۳۰ الی ۶۰ ثانیه افزایش بدهید، سپس آن را به مدت همان زمان یا دو برابر کاهش بدهید. همیلتون میگوید سرعتی را انتخاب کنید که بتوانید دو تا پنج دقیقه با آن سرعت تمرین کنید. باید احساس کنید قدرتتان درحال افزایش است، نه اینکه زود خسته شوید. بعدا میتوانید شدت تمرینتان را بیشتر کنید، اما این کار به میزان تمرینتان بستگی دارد. بنابراین بهتر است اول امتحان و بعد تمرین کنید.
۳. شیب را هوشمندانه تغییر دهید
کاملا بدیهی است که با افزایش شیب، کالری بیشتر بسوزانید. اما متأسفانه، پیادهروی یا دویدن بر روی شیب تند میتواند برای بدن شما سخت باشد. همیلتون میگوید: «اکثر افراد بهطور غریزی این موضوع را میدانند، اما به محض اینکه روی تردمیل میروند همه چیز یادشان میرود، شیب را افزایش میدهند و تمام مدت تمرین با همان شیب کار میکنند». به پیشنهاد همیلتون بهجای اینکه از همان ابتدا شیب را تنظیم کنید، فرض کنید خارج از منزل هستید. یاد بگیرید از تپهها هم با همان شدتی که در یک مسیر صاف حرکت میکنید بالا بروید. ممکن است در ابتدا مجبور شوید سرعتتان را کمی کاهش دهید، اما این فرصتی است که میتوانید عضلههای باسن و پاها را تقویت کنید.»
به گفتهی او حتی میتوانید برای شیب هم فواصل زمانی تعریف کنید. شیب را برای یک تا دو دقیقه بین ۲ تا ۴ درصد بالا ببرید و سرعتتان را تا ۰٫۱ یا ۰٫۲ کاهش دهید، سپس دوباره شیب را بهمدت یک تا دو دقیقه به صفر برسانید و همین روند را تکرار کنید.
وقتی در این کار مهارت پیدا کردید، میتوانید بر روی کم و زیاد کردن سرعت کار کنید.
۴. بعضی روزها تمرینتان را طولانیتر کنید
گاهی پیش آمده است که بهطرز شگفتی، ۵ کیلومتر پیادهروی روی تردمیل را بهاندازهی ۲ کیلومتر احساس کردهایم. همیلتون میگوید: «با تمرین طولانیتر، میتوانید حدود ۵۰ درصد کالری بیشتری بسوزانید». در این مواقع بهجای اینکه به مدت ۳۰ دقیقه تمرین کنید، زمانتان را به ۴۵ دقیقه افزایش دهید و ۵۰ درصد کالری بیشتری بسوزانید. البته دنبال کردن روزانهی این تکنیک خوب نیست، اما بعضی روزها با تغییر روالتان میتوانید نتیجهی بیشتری بگیرید.
۵. از تمرینهای دیگر غافل نشوید
تحقیقی که در مجلهی فیزیولوژی کاربردی منتشر شده است نشان میدهد که بهترین راه برای کاهش وزن، تکرار دوباره و دوبارهی یک روال همیشگی نیست. تمرینات مقاومتی، استقامتی و کششی را با فواصل زمانی مختلف ترکیب کنید تا سریعتر به هدفتان برسید.
12نکته مهم برای دویدن روی تردمیل
دویدن روی تردمیل دقیقا مشابه دویدن روی زمین نیست، چون این دستگاه است که سرعت دویدن را تنظیم میکند و حتی در صورت خستگی، اجازه تغییر سرعت را نمیدهد و به علاوه این امکان را میدهد تا بتوان مراحل دویدن را ثبت و جهت بررسی و مقایسه بعدی بکار گرفت.
برای بررسی این موضوع که آیا دویدن بر روی تردمیل باعث درد زانو میشود و همچنین صحت و سقم این نظر که در باشگاهها دیده میشود افراد به دلیل ترس از آسیب دیدگی زانو از تردمیل فراری هستند، باید شرایط دویدن مناسب را دانست.
دویدن، جزء ورزشهای با فشار بالا (High Impact) بر روی مفاصل تحمل کننده وزن (Weight Bearing) خصوصا زانو ومچ پا است و این موضوع با بالاتر بودن وزن شخص شدیدتر میشود. بنابراین دویدن بر روی هر سطحی چه روی زمین باشد یا بر روی تردمیل، در شرایطی مناسب نخواهد بود که شخص، آرتروز یا ساییدگی غضروفی و ستون فقرات داشته یا وزن بالایی دارد.
همچنین در شرایطی که فرد آسیب دیدگی زانو یا سابقه جراحی داشته باشد یا آسیب دیدگیهای درمان نشده در رباطهای صلیبی زانو داشته باشد، استفاده از تردمیل مناسب نیست.
زانوهایی که شدیدا پرانتزی هستند، افرادی که تحت عمل جراحی دیسک کمری و تحت درمانهای تعویض مفصل قرار گرفتهاند و افرادی که سابقه پیچ خوردگی مکرر مچ پا دارند نیز نباید از این دستگاه استفاده کنند.
به این ترتیب در صورتی که فردی دارای یک زانوی طبیعی باشد، با رعایت اصول و داشتن کفش مخصوص، دویدن چه بر روی تردمیل و چه بر روی زمین منعی ندارد.
دویدن روی تردمیل بهتر است یا فضای باز؟
دویدن، جزء ورزش های با فشار بالا بر روی مفاصل تحمل کننده وزن خصوصا زانو ومچ پا است و این موضوع با بالا تر بودن وزن شخص شدید تر می شود. بنابراین دویدن بر روی هر سطحی چه روی زمین باشد یا بر روی تردمیل ، در شرایطی مناسب نخواهد بود که شخص، آرتروز یا ساییدگی غضروفی و ستون فقرات داشته یا وزن بالایی دارد.همچنین در شرایطی که فرد آسیب دیدگی زانو یا سابقه جراحی داشته باشد یا آسیب دیدگی های درمان نشده در رباط های صلیبی زانو داشته باشد، استفاده از تردمیل مناسب نیست.
زانوهایی که شدیدا پرانتزی هستند، افرادی که تحت عمل جراحی دیسک کمری و تحت درمان های تعویض مفصل قرار گرفته اند و افرادی که سابقه پیچ خوردگی مکرر مچ پا دارند نیز نباید از این دستگاه استفاده کنند.
کسانی که با تردمیل کار می کنند، به علت اینکه در فضای بیرون از منزل و فضای آزاد نیستند، ناخودآگاه مراقب رطوبت و گرما و میزان تعریق خود نیستند و این موضوع ممکن است موجب بروز شوک گرمایی یا افت فشار خون شود و افتادن ناگهانی فرد روی دستگاه یا روی زمین موجب بروز آسیب او می شود.
استاد طب فیزیکی و توانبخشی در دانشکده پزشکی هاروارد با اشاره به تفاوت ها و شباهت های دویدن روی تردمیل و دویدن به طور عادی در محیط بیرون گفت:از نظر مکانیسم قدم برداشتن تفاوت زیادی بین دویدن بر روی تردمیل و زمین وجود ندارد، اما با این حال شما احساس متفاوتی را تجربه می کنید.
وی افزود:بسیاری از ورزشکاران دو ،در اثر فشار زیاد و تمرینات طاقت فرسا دچار آسیب دیدگی در عضلات، غضروف، استخوان و تاندون ها می شوند و با مطالعات انجام شده مشخص شد که این صدمات با دویدن روی تردمیل نیز به وجود می آید.
این محقق اظهار داشت :در اغلب افراد دویدن بر روی تردمیل و سطوح کاملا صاف این چنین خطر آسیب دیدگی بیشتری به دنبال دارد.
دیویس با اشاره به کاهش آسیب دیدگی ها با دویدن روی زمین معمولی گفت:به نظر می رسد آسیب تاندون ها و عضلات در دویدن بر روی تردمیل بیشتر باشد وبه دلیل تغییر جهت گام ها در دو بر روی زمین معمولی این آسیب ها کمتر در ویدن محیط بیرون دیده شود البته به دلیل برخی خطرات مانند مواجه شدن با یک حیوان مثل گربه یا سگ یا برخورد با افراد در دویدن بیرون منزل ؟آسیب ها پارگی تاندون بیشتر ظاهر شوند.
یکی از مهمترین تفاوت ها بین دویدن در بیرون منزل و تردمیل مقامت هوا است. به همین منظور محققان دانشگاه بر روی این موضوع تحقیق کرده و دریافتند افرادی که امکان دویدن در محیط بیرون منزل را ندارند و مجبورند از تردمیل استفاده کنند، می توانند تنها با افزودن یک درجه تنگی بیشتر در کمربند نتیجه ای همچون تاثیر فشار هوا بر روی بدن حاصل می شود.
البته علاوه بر فواید دویدن در بیرون منزل در سلامتی جسمی، در این روش سلامت روح نیز بهبود پیدا می کند. بسیاری از تحقیقات نشان داده که صرف زمان خارج از منزل، در فضاهای سبز مانند جنگل یا پارک هاموجب بهبود خلق و خو، افزایش انرژی و نشاط و خواب راحتر در افراد می شود.
یک مطالعه در بریتانیا نشان داد که دوندگی در محیط بیرون از منزل و در پارک ها و فضای آزاد در کاهش تنش، سردرگمی، خشم و افسردگی بسیار موثر و مفید است.
با توجه به تحقیقات انجام شده فواید دویدن در محیط بیرون از منزل به هیچ وجه با دویدن بر روی تردمیل بست نمی آید اما باید به این نکته توجه داشت که آلودگی هوا و شرایط دویدن در فضای آزاد بسیار حائز اهمیت بوده و در روزهای آلوده بهتر است دویدن بر روی تردمیل برای حفط سلامتی انجام شود.